Twarda, ostro zakończona struktura wapienna. Jej wystrzelenie świadczy o chęci rozpoczęcia kopulacji. Strzałka może wbić się w ciało partnera, przeszyć go na wylot lub całkiem minąć. Nie każdy ślimak musi zostać trafiony strzałą Amora, aby kopulacja się odbyła. Wystrzelenie strzałki oznacza po prostu gotowość. Jeśli strzałka znajdzie się w partnerze, jest bardzo przydatna, ponieważ zawarte w niej hormony przedłużają żywotność spermy.

Już od czasów starożytnych wykorzystujemy ślimaki lądowe do leczenia wielu schorzeń. Nie dziwi zatem, że w Babilonii i Egipcie były symbolem wieczności. Ponadto Hipokrates leczył ślimaczym śluzem oparzenia, ropnie i różne urazy. W XVIII wieku preparaty z ekstraktem ślimaków do użytku zewnętrznego stosowano w problemach skórnych, a do użytku wewnętrznego w gruźlicy i zapaleniu nerek. Spożywanie ślimaków zalecane jest w przypadku zmęczenia lub krwawienia z nosa.

W XIX i XX wieku wzrosło zainteresowanie zastosowaniem ślimaków w medycynie do leczenia: przepuklin, zapaleń, przeziębień, kaszlu, chorób oskrzeli, astmy, chorób gardła i płuc. W ostatnich latach ślimaki służą również do leczenia wrzodów żołądka i dwunastnicy.

Po badaniu składników komórkowych i molekularnych stwierdzono, że ślimak produkuje wydzielinę, której kompozycja jest zbliżona do ludzkiej skóry. Dlatego też działa on na nią regenerująco. Odkrycie to odegrało istotną rolę w nauce. Warto też zauważyć, że używając własnego śluzu, ślimak jest w stanie całkowicie przywrócić sobie swą powłokę.

Wewnętrzna warstwa muszli ślimaków w kolorze białym.

Hibernacja to stan fizjologiczny umożliwiający ślimakom przetrwanie okresu zimy przez ograniczenie zapotrzebowania na energię zawartą w pokarmach. Jest on reakcją na niekorzystne warunki środowiskowe. Zahibernowany mięczak jest odrętwiały. Jego przemiana materii i temperatura wewnętrzna są znacznie obniżone. Podtrzymywane są jedynie podstawowe funkcje życiowe organizmu.

W chowie fermowym prowadzimy kontrolowaną hibernację, polegającą na stopniowym obniżaniu temperatury do 3 °C i wilgotności względnej do 60%.

Estywacja to odpowiednik hibernacji w czasie trwania niekorzystnych warunków środowiskowych występujących w lecie. Jest reakcją na wysoką temperaturę (powyżej 30 stopni Celsjusza) i małą wilgotność.